جردن پیترسون و مناظره: اغلب مجادله‌ها و مناظره‌های ما بی‌ثمر است، حتی اگر صرفاً به دنبال اثبات کردن خودمان و پیروزی در بحث باشیم. این مسئله در سطح فردی، اجتماعی و سیاسی مشکلات بسیاری را برای ما ایجاد کرده است. باوجود این، بسیاری از ما همزمان تمایل داریم که از برهم‌کنش عقاید مختلف به نتیجه‌ای جامع و مفید برسیم. جردن پیترسون، در این ویدئو توضیحاتی را ارائه می‌کند که می‌توان از آن‌ها برای داشتن مکالمه‌های پرثمر بهره برد.
ذهنیت قربانی یا نقش قربانی، نقش دردناکی برای بازی کردن است. این یعنی، اتفاق(های) بدی برای شما افتاده است که در این وضعیت قرار گرفته‌اید. و این مسئله یکی از گرفتاری‌های جامعه است.جردن پیترسون، در این ویدئو نگاهی به موضوع ذهنیت قربانی می‌کند و برای برون رفتن از این ذهنیت توضیحاتی را بیان می‌کند.
احساس مداوم قربانی بودن خود یا ذهنیت قربانی، که در بسیاری از انواع روابط تعمیم داده می‌شود، بخش مرکزی هویت شخص را می‌سازد. کسانی که دچار ذهنیت قربانی ازلی هستند به داشتن نوعی «مرکز کنترل خارجی» تمایل دارند.
فریدریش آوگوست فون هایک (۱۸۹۹ – ۱۹۹۲) اقتصاددان و فیلسوف سیاسی معاصر بود. او به دلیل دفاع از اندیشه لیبرالیسم کلاسیک و بازار آزاد و مخالفت با سوسیالیسم شناخته می‌شود. او را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین اقتصاددانان و فیلسوفان سیاسی سده بیستم می‌شناسند. هایک یکی از مهم‌ترین نمایندگان موج نولیبرالیسم پس از جنگ جهانی دوم به شمار می‌رود. او در دهه ۱۹۳۰ یکی از شاخص‌ترین چهره‌های اقتصاد مکتب اتریش بود. هایک در سال ۱۹۷۴ موفق به دریافت جایزه نوبل اقتصاد شد. هایک در این ویدئو توضیحاتی را درباره مقاله مشهورش به نام «روشنفکران و سوسیالیسم» ارائه می‌دهد.
سوسیالیسم هیچ جا و هیچ‌گاه بدواً جنبشی مربوط به طبقه کارگر نبوده است، و به‌هیچ‌روی درمان واضح دردی آشکار نیست که منافع کارگران به‌ناچار مقتضی آن باشد. سوسیالیسم برساخته یا تعبیری از آن نظریه‌پردازان است و از پاره‌ای گرایش‌های اندیشه مجرد و انتزاعی برمی‌خیزد که مدت‌های مدید فقط نزد روشنفکران شناخته بود و ایشان تلاش‌های طولانی کردند تا به طبقه کارگر بپذیرانند که سوسیالیسم را برنامه خویش قرار دهند.
ما به عنوان ایرانی چه درک و دریافتی از ایرانی بودن خود داریم؟ این موضوعی است که در زندگی روزمره فراوان با آن مواجه شده‌ایم و در ادبیات و گزارش‌های تاریخی رد و آثار آن را مشاهده می‌کنیم. اما چگونه می‌توان به این موضوع، فلسفی اندیشید؟ مهرداد امیدپور، پژوهشگر فلسفه حقوق، کوشیده است تا در جستار فلسفی پیش رو به این پرسش بپردازد.
نیچه جملات سخت و تندی را درباره جهان‌بینی توده‌های مردم بیان کرده است، اما او در واقع چگونه می‌اندیشید؟ چرا می‌گوییم که کمک‌کردن به دیگران خوب است؟ چرا فرض می‌کنیم که اعمال خودمحورانه شر هستند؟ در مجموع، آیا عمل خودخواهانه برای ما خوب نیست؟
عباراتی از فصل نهم کتاب فراسوی نیک و بد از نیچه، ترجمه داریوش آشوری. هرگونه تعالی نوع «بشر» تاکنون کار جامعه مهان‌سالار (آریستوکرات) بوده است – و همواره چنین خواهد بود ...
از نظر هانا بائر سمی نامیدن افراد و به طور کل باور به اینکه دیگران ویژگی‌های ثابت و غیرقابل تغییر دارند، به رفتار تدافعی، ناتوانی در گوش کردن و شکست در تعیین..
کارل یونگ، شخصی با علایق گسترده بود و این موضوع در نوشته‌ها و آثار متنوع‌اش به خوبی منعکس شده است. اما از میان تمام نوشته‌های یونگ تنها یک موضوع برای او بیشترین اهمیت را داشت: این پرسش که انسان چگونه می‌تواند کاراکتر یا شخصیت بزرگی را در خودش پرورش دهد. یونگ به خوبی حقیقت این سخن هراکلیتوس، فیلسوف متعلق به یونان باستان را تشخیص داده بود که می‌گفت «شخصیت سرنوشت است».
تمامی حقوق سایت متعلق به هم پرسه می باشد.
طراحی شده توسط علیرضا رضایی
